De sluitsteen van de ware tempel

Door dr. K.D Goverts

Wellicht is er nog een diepere zin gelegen in de uit­drukking ‘steen der af­zon­dering’. Dit is de sluitsteen en we weten dat Jezus de sluitsteen van de ware tempel is. Hij is ook de steen der afzondering of der onder­scheiding, want juist door Hem is dit huis onderscheiden van alle andere tempels. Er zijn tempels in menigte, maar het waarmerk van het ware godshuis is: Jezus, de nieuwe mens. Zonder Hem is elke tempel, hoe kunstig en schoon ook, niet meer dan een stuk religie, een monument. Alleen waar Hij de sluitsteen is, daar is sprake van een godshuis in de ware zin des woords. En dan bedoel ik niet: waar Hij voorkomt in de geloofsbelijdenis of waar wij menen het volle evangelie te bezitten, maar daar waar het menszijn van Jezus aanwezig is in mensen. Dat wil zeggen: het menszijn in ontferming, in betrouwbaarheid. De steen der afzondering is in wezen het nieuwe mens­­­zijn, de nieuwe ‘adam’, de barmhartigheid. Daarin onder­scheidt het huis Gods zich van alle andere bouwwerken.

Dat lijkt voor het oog van machthebbers een dag van kleine dingen; een dag waarop ontferming wordt betoond, een dag waarop een mens wordt opge­richt. Maar wat in de ogen van machtigen klein is, dat is groot voor God.