Hemelse vrede en aardse onrust
Door Joop Neven
We leven al een aantal jaren met oorlogen en oorlogsdreiging: in het Midden-Oosten, Oekraïne, Soedan… teveel om op te noemen. Dit alles overdenkende, moest ik denken aan de indrukwekkende woorden van Maartje van Tijn: {schrijver, Hebreeuws vertaler en bijbelleraar}
“Ik heb het kromme niet gemaakt, het kromgebogene in deze wereld, ik ben erin geboren! Het was allemaal al verkromd toen ik geboren werd: oorlog, hongersnood en crisis, verdrukking, ongerechtigheid, het was er al”.
De onrust van deze tijd neemt voortdurend toe. Enerzijds demonstreren mensen anno 2025 vóór de schepping uit zorg om het milieu; anderzijds worden er binnen een afstand van een paar uur duizenden raketten afgevuurd, die een verwoestende vernietiging aanrichten voor mens en natuur. “Wereld, jij kent alleen oorlog en strijd, en enkel ijdelheid”.
Iemand zong eens “Als er nooit meer een morgen komt”. De titel van dit lied geeft al aan dat de tekstschrijver vol vragen zit. Het is de hoop en het verlangen van velen: een wereld zonder geweld en oorlog, we verlangen naar vrede op aarde. Komt er nog een morgen, is er nog toekomst voor onze kinderen en kleinkinderen? Vragen die dagelijks gesteld worden. En toch, dwars tegen alle sombere verwachtingen in, er komt altijd een morgen. Wat komt er na het einde, zou je je af kunnen afvragen. Na het “einde” gaat de deur niet dicht. De Joodse traditie zegt: “Na het einde der dagen komt er altijd een morgen”. Anders gezegd: we leven in een geboortetijd! Daarom kunnen we in feite niet spreken van eindtijd. Strikt genomen is er geen einde, maar elk einde is een begin.
We leven weer naar het kerstfeest toe, ik zie de lichtjes weer schijnen binnen en buitenshuis. We maken het weer gezellig voor elkaar, licht, warmte, genegenheid, vrede, vooral vrede, want daar zijn we naar op zoek. De komend tijd zal het overbekende lied “Ere zij God in de hoge, en vrede op aarde bij mensen des welbehagens” weer worden gezongen. Het gedeelte van deze tekst wordt nogal eens anders vertaald, “mensen des welbehagens” wordt dan …..”mensen van goede wil of goede gezindheid”. Je zou dan eerst “van goede wil” moeten zijn om te kunnen horen bij degene, waarvoor de Messias is geboren. Maar God heeft zijn welbehagen in mensen. Dat is niet beperkend, dat is juist inclusief. Gods welbehagen gaat uit naar alle mensen. Gods belofte is voor iedereen. De vraag is of God de gehele aarde kan vervullen met Zijn glorie, of dat dit een ijd Hem, hetzij wat op de aarde, hetzij wat in de hemelen is”. Zijn komst naar de wereld is niet voor niets geweest.
”Ere zij God in de hoge, en vrede op aarde bij mensen des welbehagens’. En laat dat nou net het “welbehagen” van kerst zijn. God is op zoek naar de mens en…… Hij brengt de mens uiteindelijk terug met zijn allesomvattende liefde, terug naar het Vaderhuis.
Een hoopvolle kerst toegewenst.