De derde van de drie

Door dr. K.D Goverts

Een Joods geleerde, Maharal van Praag, stelde als grond­­gedachte: je moet van­uit een midden denken. Hij noemt dat midden het emtsah. Dat midden is de derde van drie (dus schijnbaar niet logisch). Nummer drie is het zwaar­­tepunt. Logischerwijze zou je twee als zwaar­­­tepunt ver­wachten.

Enkele voorbeelden:

In de 3e maand van het jaar kreeg het volk de Openbaring van God.  Abel-Kaïn-Seth. Het zwaartepunt ligt bij Seth. De sleutel is: 1 + 2 = 3. Abraham-Isaäk-Jakob. In Jakob wordt het doel bereikt. Hij is ook de eni­ge van de drie aartsvaders, die geen heidense kinderen heeft. De derde zoon van Jakob, Levi was de stamvader van de pries­ter­­stam. Uit Levi wordt Mozes geboren, dé man van de Torah. Mozes was de 3e in het gezin van Amram en Jochebed. In de derde is dus vervat wat in de eerste twee reeds ligt opgesloten. De der­de brengt tot volle vrucht wat de eerste twee gezaaid hebben. Je ziet dat ook in de derde dag. De derde dag is de dag van de opstanding. De eerste dag het sterven. De tweede dag het graf, het dodenrijk en op de der­de dag de vrucht.

In de schepping zien we dat ook. Op de eerste dag een scheiding (licht-duister), op de tweede dag ook een schei­ding (water onder en water boven) en op de derde dag geen schei­ding, maar de aarde. De aarde laat zich zien. Eindelijk ‘land in zicht’.

Een bewoonbare aarde. ‘Ik heb de vaste grond gevonden’.

 

Comments (0)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *