De twee bokken op Grote Verzoendag

Door Joop Neven

Op de Grote Verzoendag werden er twee bokken ten tonele gevoerd. De ene bok werd dan de zondebok en deze werd de woestijn in gezon­den. De andere bok werd geofferd. Maar hoe hebben ze nu hun keus bepaald tussen die twee bokken? En dan zegt Aäron: Dat weet ik ook niet, daar moeten wij om loten. En dan wijst het lot aan welke bok de woestijn in gaat en welke bok er geofferd zal worden. En die loting vond dus plaats, omdat ze van tevoren niet wisten welke bok ze zouden kiezen. n

In Leviticus 16 wordt dat prachtige verhaal van Jom Kipoer beschre­ven. “En Aäron zal over de beide bokken het lot werpen; één lot voor de HERE, en één lot voor Azazel” {Lev.16:8}. “Dan zal Aäron de bok waarop het lot voor de HERE gevallen is, brengen en hem ten zondoffer bereiden”. {Lev.16:9}. Die zondebok gaat dus de woestijn in. Het woord zondebok komt in de bijbel trouwens niet voor. Het merkwaardige is, dat deze bok de zonde­bok wordt, omdat hij onschuldig is. Die bok gaat niet de woestijn in om­dat hij schuldig is.

Dat is natuurlijk ook het beeld dat je bij Jezus ziet. Jezus gaat ook de gees­telijke woestijn in met de hele zondelast van de mensheid op zijn schouders. En juist Hij heeft geen enkele schuld. Wat de wet betreft, zie je dat je dat soms wat dubbel op kunt vatten. Daar zitten verschillende kanten aan. De wet doet zonde kennen. De wet schept er ook weer allerlei problemen bij, want hoe meer iemand zegt dat het niet mag, des te meer wordt het dan juist ook aantrekkelijk om het eventueel toch te doen. ‘Verboden’ hebben de vreemde eigen­schap dat het aantrekkelijk is om ze te overtreden. Blijf van die boom af, werd er tegen Adam gezegd. En de slang maakte daar misbruik van om die boom aantrekkelijk voor te stellen. Bij die boom ging het om een princi­pe; die kennis van goed en kwaad was er gewoon. Een principe kun je op een gegeven ogenblik niet ontwijken, daar kun je ook niet om­heen. Je hebt nu eenmaal te maken met die twee principes: de boom van kennis van goed en kwaad en de boom des levens. Die twee bomen wa­ren na­tuurlijk een uitbeel­ding van een bepaalde geestelijke werkelijk­heid. En Adam moest leren dat te onderscheiden.

 

Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde  De vraag wordt wel eens opgeworpen: zal er op de nieuwe aarde en in de nieuwe hemel ook nog weer die kwetsbaarheid zijn? Ik denk eigenlijk van niet. Dan is alles tamim geworden, alles is gaaf. De klassieke dogmatici zeggen: Adam kon twee kanten op: hij kon zeggen ik zondig nìet, maar hij kon ook besluiten om wèl te zondigen. Als dan de mens gevallen is, heeft hij die keus niet meer. Hij kan niet meer zeg­gen: ik ga het nu allemaal weer goed doen. Maar uiteindelijk wordt het zo – als daar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde zijn – dat de mens niet meer kan zondigen. Dus de toekomst is anders dan het begin. Een van onze leermeesters (Prof.A.A.van Ruler) zei altijd: het eschaton heeft een plus boven het pro­ton. De laatste Adam is meer dan de eerste Adam. De eerste Adam moest alles nog leren en was daardoor dus ook zeer kwets­baar. Maar de nieuwe mensheid is door het vuur heen gegaan en heeft dan om zo te zeggen de proef doorstaan en komt dan dus in een stadi­um, waarvan je zegt: het kwaad heeft geen vat meer op de mens. Er is dus een innerlijke rijpheid ontstaan, een innerlijke volwassenheid.

Dan is God ook alles in allen, dan heeft het kwaad ook geen grip meer op de mens. En dat komt dus ook omdat dan de tijd wegvalt, de tijde­lijk­heid valt weg. Als je dan helemaal de eeuwigheid hebt van binnen dan kom je dus in een stadium dat de verzoekingen ook geen vat meer op de mens hebben. Want die verzoekingen zijn bijna altijd gebaseerd op de tijd. Nu of nooit, grijp je kans, nu moet ik toch wel optreden en opschie­ten. En dat is allemaal gebaseerd op het hebben en op het in jouw ogen missen van iets. Maar op een nieuwe aarde mist een mens niets meer. Dan ben je om zo te zeggen helemaal in de geest. Dan wordt het in­der­daad zoals Jezus in zijn leven op aarde al had: de overste van deze wereld komt en heeft aan Mij niets. Die heeft dus geen aanknopingspunt meer. Dan ben je dus helemaal in God en God in jou.

 

Comments (0)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *