Een rechtsgeding, dat heel de kosmos omvat
Door dr. K.D Goverts
Er is een heel wonderlijk woord, dat niet zo bekend is, namelijk ’ejtan.
Dat woord komt maar een aantal keren hier en daar voor in bijbelse teksten. Het betekent eigenlijk: eeuwig, altijddurend. Het kan ook betekenen: altijd stromend. Zo wordt het ook wel gebruikt als het gaat over rivieren, die altijd maar blijven stromen als in een eeuwige cadans. De zee die altijd maar voortdeint. Het woord ’ejtan begint met een alef, de eerste letter van het alfabet. De derde letter is een taw; de eerste en de laatste letter, de alef en de taw, de 1e en de 22e letter en daartussen de jod. Tussen begin en eind die vonk, die druppel, die kiem van God, dat goddelijke beginsel. Dat principe wordt dan omgeven door begin en eind. Een tekst waar dat woord ‘ejtan in voorkomt staat in Micha 6. Daar zie je hoe één woord soms een heel verhaal kan zijn, want uiteindelijk moeten we toch terechtkomen in het eeuwige. Al dat tijdelijke gaat voorbij, tijden komen en gaan, en wat je dan over- houdt is de vaste grond, de eeuwige bodem. In Micha 6 klinkt een uitnodiging van Godswege. God gaat een rechtszaak houden, een ribh zegt het Hebreeuws, een rechtsgeding, want Sion zal door recht verlost worden.
Daar zie je ook weer het kosmische en alomvattende aspect. Wat God doet, omvat de hele wereld, dat omvat het ganse heelal. Het voltrekt zich wel in klein verband en soms op een heel klein plekje. Sion zal verlost worden, maar door recht. Dus dat wordt een rechtsgeding en dat rechtsgeding is kosmisch, dat omvat de hele kosmos, dat omspant het ganse heelal. Wat zich hier op de planeet aarde afspeelt, heeft in wezen wereldwijde en kosmische afmetingen. God zegt: We doen het op zo’n klein plekje, maar wat We daar op dat kleine vierkante metertje doen, heeft wijd uitdijende dimensies, dat heeft grootschalige uitwerkingen. Zoals die oude theoloog dr. G.H. van Senden placht te zeggen: “De kern ziet wijd”. Het is een kleine kern, een klein beginsel, maar die kern waaiert wijd uit.
Comments (0)