Olam; eeuw en eeuwigheid
Door dr. K.D Goverts
Het woord ‘olam betekent oorspronkelijk tijdperk. Het hangt samen met een werkwoord ‘alam, wat verbergen betekent. Het is dus de ‘verborgen tijd’. En die verborgen tijd kan ver in het verleden liggen of ver in de toekomst. Het woord ‘olam wordt dan soms vertaald met eeuwigheid. Van eeuwigheid tot eeuwigheid. Van’olam tot ‘olam. Je zou kunnen zeggen: van oertijd tot eindtijd. Later krijgt dat woord ‘olam in de rabbijnse uitleg de betekenis van wereld. De rabbijnen zeggen: je hebt de ‘olam ha-zeh – dat is deze eeuw of deze wereld. Je hebt ook de ‘olam ha-ba, dat is de toekomende eeuw of de toekomende wereld.
Dat zegt Paulus ook in verschillende teksten. Hij spreekt over ‘De God dezer eeuw’, de satan. En hij zegt:
“Wij hebben deel gekregen aan de krachten der toekomende eeuw”
“Wier overleggingen de god dezer eeuw met blindheid heeft geslagen” {2 Kor.4:4}
“De krachten der toekomende eeuw gesmaakt hebben” {Hebr.6:5}
“Om ons te trekken uit de tegenwoordige boze wereld (‘olam)” { Gal.1:4}.
Er blijft dus altijd een eeuw die komt. Nooit in die zin dat je kunt zeggen: we hebben het gehad, maar in de zin van: altijd komend. Het is dus nooit statisch. ‘Olam heeft dus nooit de betekenis van oneindigheid. Buber vertaalt het meestal met: Weltzeit. Daar zitten dus béide elementen in: wereld en tijd.De eeuwigheid wordt dan wel vaak aangeduid met: na elke ‘olam komt een nieuwe ‘olam, een nieuw tijdperk. Ook spreekt men wel van eeuwen der eeuwen. Het probleem is dan, dat men gaat vertalen met: alle eeuwigheden. Dan krijg je weer de indruk van eindeloosheid.
De eeuw heeft in de Bijbel meer de betekenis van geïntensiveerde tijd. Ergens staat: «De besnijdenis zal een eeuwig teken zijn» En als je dan de vraag stelt: dat betekent toch niet, dat er nooit een eind aan zal komen, dan zou je kunnen antwoorden: dat is dus “een teken ‘olam”, een teken van heel de eeuw. Dat staat zo mooi in Jesaja 40:
“Maar het woord van God staat op (letterlijk) heel de eeuw door” {Jes.40:8} .
Comments (0)