Het getal 1820
Door dr. K.D Goverts
Er is een heel speciaal getal: dan ontdekken we verbanden in de Schrift en in het hart van God.
Ancient words, long preserved
they resound with God’s own heart
Oude, aloude woorden, lang bewaard,
Gods eigen hart wordt daarin verklankt
De Naam aller namen, YHWH, komt 1820 keer voor in de Torah.
De Torah heeft zeventig gezichten; als we dit getal vermenigvuldigen met het getal van de Naam, 26, krijgen we 1820. Ook wordt vanouds gezegd: zeventig, dat is sod, סוד en sod is het Ge-heimenis, of de Verborgen omgang. Als we sod verbinden met de Naam des HEEREN, YHWH, dan is dat 70 x 26, dat is 1820. De beide woorden: sod en YHWH worden in één vers en in één adem genoemd in Psalm 25, 14: “des HEEREN vertrouwelijke omgang is met wie Hem vrezen. Gods verborgen omgang vinden zielen waar Zijn vrees in woont”. Voorts is daar is de naam ’Adonai, אדני getalswaarde 65 en dan de getalswaarde van koach, כח – kracht: dat is 28 en 65 x 28 = 1820 Dit is afkomstig uit Numeri 14, 17 waar Mozes [Mosheh] bidt: laat toch groot worden de Kracht van ’Adonai. In de Hebreeuwse tekst is de letter yod – waar het woord ‘groot worden’ mee begint, extra groot geschreven, om dit Geheimenis te onderstrepen, יגדל en om bijzondere lading aan dit Mysterie te verlenen.
Dan is er de kerntekst in de Torah: gij zult uw naaste liefhebben als uzelf, Lev. 19, 18 en de getalswaarde van deze zin is 820 voegen we daaraan toe de letter א als ’èleph = 1000, dan is het 1820. Zo geeft dit getal 1820 ons een doorkijk, een venster naar het Hart van de Eeuwige. De Joodse wijzen hebben geteld, en ze zeggen: Ex. 12, 1 Deze maand zal u het hoofd der maanden van het jaar zijn – dit vers is het 1820-ste vers van de Torah. Dan is het heel opmerkelijk dat het laatste vers van Psalm 137 eveneens als getalswaarde heeft: 1820. Als we de letters waaruit dit vers is opgebouwd, optellen, komen we tot dit bijzondere getal.
Psalm 137
Er is iets heel bijzonders aan de hand met deze Psalm. De eerste letter van de Psalm is een ‘ayin, ע en dat komt bijna nooit voor. De laatste letter van de Psalm is eveneens een ‘ayin. De tweede letter is een lamed ל en de voorlaatste letter is eveneens een lamed. Tussen de eerste ayin ע en de laatste ע vinden we in deze psalm zeven-maal een ayin ע. Die ‘ayin aan het begin en de ‘ayin aan het eind vormen een verwijzing naar Jesaja 52, 8 waar gesproken wordt over de wachters van Tzion: oog in oog zien zij dat de HEERE naar Tzion wederkeert ‘ayin be-‘ayin: oog in oog. עין בעין De Eeuwige komt terug naar Tzion Nu staat er in het laatste vers van Psalm 137 Zalig is degene die vastgrijpt en …. uw kleinen [little ones, nourissons], uw kleine kindertjes tegen de rots.
Maar hoe vertalen we hier? Het woord nippeeṣ wordt vaak vertaald met נפּץ verpletteren: tegen de rots verpletteren zal.
Al heel lang is dit vers een knelpunt; een raadsel: hoe kan zo iets nu zalig heten? Hoe kan de mens die dit doet, zalig gesproken worden? Maar de primaire betekenis van nippeets is: verstrooien, to scatter, uit-strooien.
En dan staat er niet: tegen de rots, maar naar de rots. De kleine kindertjes worden uitgestrooid, richting de Rots, en de Rots die met hen meeging, was en is Christus. Dat is het geheimenis van het getal 1820: de Naam aller namen, zeventig keer: het Geheimenis. Zoals Jezus zei: vergeven, zeventig maal zeven maal. verstrooien Zo staat dit werkwoord naphaṣ נפץ bijv. in Gen. 9, 19 en vanuit dezen werd de gehele aarde verstrooid. En Jes. 33, 3 vanuit Uw verhoging zullen de goyim, de volkeren verstrooid worden. Zoals de Joodse commentaar op Daniël zegt bij Dan. 12, 7: nappeeṣ נפּץ dat is: the dispersal, de verstrooiing. Dat is de diaspora, de ballingschap, ze werden uitgestrooid onder de natiën. Zo ook de verwante woordstam puṣ פוץ – om maar een voorbeeld te noemen: vandaar verstrooide de HEERE hen over de gehele aarde; zie Gen. 11, 8 en 9.
Ballingschap, dat is verstrooiing. Dat het dan maar mag wezen: verstrooid te worden in de richting van de Rots, de Rots onzes Heils.
Comments (0)