Uitlegmethoden
Door dr. K.D Goverts
Een rabbijnse uitlegmethode heet: Al Tigra, wat ‘lees niet’ betekent. Oorspronkelijk schreef men alleen de medeklinkers en dan kon je wel eens in dubio staan over de vraag, welke klinkers daartussen moesten. De Masoreten zijn daar heel nauwkeurig en gewetensvol mee bezig geweest. Men spreekt van de ‘masoretische tekst’. We mogen aannemen dat dit ook onder de leiding van Gods Geest is gebeurd. Soms zit daar een dubbele bodem in, zodanig, dat je zowel de ene als de andere klinker in zou kunnen vullen. “De tafelen waren het werk Gods en het schrift was het schrift Gods, op de tafelen gegrift” (de stenen tafelen).{Exodus 32:16}. Voor gegrift staat er het woord charoet. Toen zeiden de rabbijnen: lees in plaats van charoet nu cheroet. Cheroet betekent: vrijheid. Dus: vrijheid op de tafelen.
De kern van de tien woorden was dus de wet der VRIJHEID. De rabbijnen hebben dat dus niet wettisch verstaan. Het is dus een kardinaal misverstand om te denken, dat het Jodendom wettisch zou zijn. “Ik ben de Here, uw God”. Dat is geen gebod, maar een aanbod. Ik ben je Bevrijder, Ik heb je uitgeleid. En de geboden twee tot tien zijn: Blijf bij je Bevrijder. Ze kwamen als slaven uit Egypte en nu zegt God: Vrijheid! Ook in het Oude Verbond leefde men van genade en begreep men: we worden niet behouden door onze werken, maar door genade. Nog een voorbeeld van zo’’n klinkerverandering vinden we in Jesaja 54. “Al uw zonen zullen leerlingen des HEREN zijn” {Jes.54:13}. Zonen = banajik, het gaat dus over zonen. Een vertaling zegt: lees niet banajik, maar bonajik (=bouwlieden). Beide lezingen zijn dus goed.
Comments (0)