Waarom moest Jezus aan het kruis?

Waarom moest Jezus aan het kruis?

Door dr. K.D Goverts

We eindigen bij het hart. We eindigen in het hart van het Evangelie. De meest centrale, de meest fundamentele vraag.

Waarom?
Toch is het heel indrukwekkend als je over deze vraag na­denkt, voor­al als je voorbij het denkbeeld wilt komen waar dan gezegd wordt: God was boos en Jezus moest sterven om God weer vriendelijk te krij­gen. God moest ver­zoend worden. In een bepaalde zin is dat soms de dog­matiek geweest, dat men vanaf An­sel­mus – en ook anderen na hem – gezegd heeft: God moest wor­den ‘om­ge­turnd’. Daarmee ook verwant de gedachte, dat er ìemand gestraft moest wor­den, wie dat dan ook zijn mag. En als wij dan ge­zondigd hebben en Je­zus wordt gestraft, dan is het weer in orde.

En dan komt de vraag: is dat nu de manier waarop wij het lijden en het kruis moeten en mogen verstaan? Wat hierbij dan meteen in het geding is, is het Godsbeeld. Is dat dan de God van de Bijbel, de God van de Schriften, de God van Israël, de God van ons hart? Is dat dan een God die zijn woede los­laat op zijn eigen kind!? Of is het – zoals ook wel gezegd wordt – een ruil, een transactie, de mens­heid in ruil voor de Zoon Gods? Jezus wordt in de handen van de boze ge­speeld, zodat alle andere mensen uit de handen van de dui­­vel kun­nen ko­men.

Ik vond een artikel waarin iemand schrijft: Men heeft het verhaal van Jezus vaak eeuwenlang verkeerd uitgelegd. En dan krijg je de ge­dach­te: Jezus moest sterven, omdat God dat wilde. Wat voor mij een sleutel ge­worden is, is de tekst, die we straks al genoemd heb­ben: “Heeft Hij de zijnen, die Hij in de wereld liefhad, lief­gehad tot het ein­de”  {Joh.13:1}. Dat is voor mijn besef een gouden tekst, zo mooi en zo vèr­reikend, dat ik het idee heb, dat je vandaar uit heel veel dingen op hun plaats kunt zien val­len. Letterlijk vertaald luidt bovenstaande tekst: “Hij heeft de zijnen, die in de wereld waren, liefgehad en Hij had ze lief tot het einde” “De zijnen die in de wereld waren”, dat hoort dus bij elkaar.

Dus de zijnen waren in de wereld, ze waren in de mensheid, ze waren in de kosmos. De kosmos is bij Johannes speciaal de van God ver­vreem­de mens­heid, de kwijtgeraakte mens­heid. De zijnen zaten daar ook in; maar Hij heeft ze liefge­had.

Boven het kruis zou je dus kunnen schrijven: Liefde tot het einde!