Aleph en bet
Door dr. K.D Goverts
De eerste letter van het Hebreeuwse alfabet is de aleph. Het eerste woord in de Bijbel, dus van de tekst: “In de beginne schiep God”, is in het Hebreeuws beresjit. Het eerste vers van de Bijbel begint dus met een bet. Dat is de tweede letter van het alfabet. Het begin van de geschiedenis is dus niet de aleph, maar de aleph gaat eraan vooraf. En God – Elohim begint in het Hebreeuws met een aleph. Het woord èchad (=één), zoals in: “De HERE onze God is één”, begint ook met een aleph. Ook het woord vader – abba (Aramees) begint met een aleph. God staat aan het begin, Hij is de aleph. God staat vóór Genesis 1:1.
En dan de tweede letter, de bet. De bet is aan drie kanten gesloten. Nu lees je in het Hebreeuws van rechts naar links. Dus de bet is alleen open naar de toekomst. Hij is gesloten naar boven: dat is de verborgen wereld, die is voor God. Hij is ook gesloten naar onderen: het dodenrijk is niet ons terrein. Je hoeft niet op te klimmen naar de hemel en je hoeft niet af te dalen naar het dodenrijk. Nee, zegt Deuteronomium, het woord is nabij u… De bet is ook naar rechts gesloten. Je hoeft je ook niet af te vragen: wat was er nu vóór Genesis 1:1. De letter is alleen open in de richting van de Torah, die dan gaat komen. Je inzicht ligt dus in de woorden Gods. ב
“De geopenbaarde dingen zijn voor ons en onze kinderen”, zegt Deuteronomium.
De letter taw
De laatste letter van het Hebreeuwse alfabet is de taw. Het wonderlijke van de taw is, dat het de letter van de toekomst is. ת Bij de vervoeging van de Hebreeuwse werkwoorden naar de toekomende tijd beginnen die vormen altijd met een taw. Al die zinsneden uit de tien woorden: “Gij zult” beginnen met een taw. ‘Gij zult’ is dus een openleggen naar de toekomst. Dat zult wil dus niet zeggen: je móet, maar het is meer een belofte. “Heilig zul je zijn, want Ik ben heilig”, is een belofte. De taw is dus een toekomstbelofte van leven en heiligheid en bevrijding.
Met de tweede letter gaat dus de geschiedenis beginnen en met de laatste letter gaat de toekomst open.
Er is dus nooit een punt omega, waarin de geschiedenis wordt afgesloten.
Comments (0)