Weer thuis
Maar soms ben ik onverwacht weer thuis
Gij roept mij zachtjes in ’t geruis
van wind en blaren langs het raam
hoor ik de fluist’ring van mijn naam.
En als ik dan schuchter tot U kom,
dan wordt het zo wonder stil rondom;
dan is er enkel ik en Gij;
neen, Gij alleen,
mijn Oorsprong, waar ik ongedeerd
in liefde toe ben weergekeerd.
Een gedicht van P.N. van Eyck:
C. van der Linden. says:
Zo mooi. Rust in mijn vermoeide rondzwervende ziel. Thuis.