De duif keert om
Door Joop Neven
De duif staat symbool voor het brengen van vrede, verzoening. De joodse traditie beschouwt het als een wezenlijk kenmerk van de duif dat zodra ze uitvliegt, ze steeds terugkeert naar waar ze oorspronkelijk vandaan komt. Sommige woorden hebben in het Hebreeuws dezelfde stam als het woord “duif”, Jona{h}, bijvoorbeeld, we kennen de geschiedenis van Jona en de walvis. Deze woorden en namen delen het principe van de duif die uitvliegt en omkeert naar zijn oorsprong. Zo vlucht Jona voor de opdracht van God, hij gaat onder in de tijd {het water}, maar wordt door de vis uit het water gehaald en teruggebracht naar zijn vertrekpunt. Het is bijzonder, dat we van uit de eenheid, naar de veelheid gegaan zijn, en weer terugkeren naar de eenheid. A-B-B-A Vader.
Wij zijn net zoals de “verloren zoon” op reis naar een ver land”{Luk.15 vers 13}. Ver van het Vaderhuis vandaan, zwervend en dolend, stervende sterven, “de dood sterven”, zoals Genesis 2 vers 17 dat zegt. Maar wij mogen net zoals de “verloren zoon “ zeggen, dat wij weten waar onze oorsprong en wat onze bestemming is. Veel mensen zijn hun oorsprong kwijtgeraakt. Maar de Vader laat Zijn kinderen niet in de steek. Wij gaan terug naar onze Maker. De gehele mensheid zal uiteindelijk weer terugkomen in het Vader hart.
Comments (0)