Eeuwigheid

Eeuwigheid

Door Joop Neven

Eeuwigheid is een term die in de bijbel veelvuldig voorkomt en zeer verschillend vertaald wordt. Het Griekse woord dat veelal vertaald wordt met “eeuwigheid “is  “aioon” In de meeste Bijbelvertalingen wordt dikwijls gesproken over “eeuwigheid” en “eeuwigheden”. Wat het N.T. betreft is dit de weergave van het Griekse woord “aioon”. Wanneer dit Griekse woord consequent zou zijn weergeven met “aioon” of “eeuw”, zou daarmee heel veel misverstand kunnen voorkomen. In plaats daarvan vertaalt men “aioon” de ene keer met “eeuw” en de andere keer met “eeuwigheid”. Tussen beide vertaalwoorden zit namelijk een wereld van verschil en kunnen dus nooit als vertaling dienen van één Grieks woord.

Lees onderstaande Schriftplaatsen over “aionen”.

Ontdek hoe ongerijmd het woord “eeuwigheid”is als vertaling van “aioon”

De cursieve tekst is een letterlijke vertaling van de grondtekst

1Kor.2 vers 7  – voor de aionen {= vóór de eeuwigheden?}

Hebreeën 1 vers 2 –  de aionen gemaakt {= de eeuwigheden gemaakt?}

Efeze 2 vers 2 – de aioon van deze wereld {=de eeuwigheid van deze wereld?}

Mattheüs 28 vers 20 –  het einde van de aioon {=het einde van de eeuwigheid?}

Lucas 18 vers 30 – de toekomende aioon {=de toekomende eeuwigheid?}

Efeze 2 vers 7 – de komende aionen {= de komende eeuwigheden?}

Openbaring 11 vers 15 – de aionen der aionen {= de eeuwigheden der eeuwigheden?}

Hebreeén 9 vers 26 – de voleinding der aionen {= de voleinding der eeuwigheden?}

Galaten 1 vers 4 waar staat dat we in de tegenwoordige boze eeuw leven

Efeze 3 vers 11. “naar het eeuwig voornemen” Lett: het voornemen van de Plan der eeuwen

Conclusie: aionen hebben een begin en een einde Daarom is “eeuwigheid geen correct vertaalwoord van “aioon”beter is om te vertalen met tijdperk of bedeling.

Nu een paar teksten waaruit blijkt dat “eeuwig” niet eindeloos is

Een eeuwig verbond Lev.24 vers 8   —- toch komt er een nieuw verbond voor in de plaats Jer.31vers31-34

De aarde staat voor eeuwig Pred.1 vers 4—en toch gaat ze voorbij Matth.24 vers 35

Het Aäronitisch priesterschap is voor eeuwig—maar ook eindeloos Openb.21 vers 22

Voor eeuwig slaaf Exodus 21 vers 6— maar ook eindeloos?

Eeuwige woesternij in Jeruzalem Jes.32 vrs14—totdat over hen uitgesport wordt Geest uit den hoge Jes.32 vers 15

Eeuwige smaad over Israël Jer.23 vers 40—maar eens zal aan de smaad niet meer gedacht worden Jes.54 vers 4

Eeuwig vuur over de steden van Sodom Judas 7—en toch zullen deze steden eens terug keren naar hun vorige staat  Ezech.16 vers 55

eeuwige slaap Jer.51 vers 39 en 57— en toch: allen die in de graven zijn, zullen eens  ontwaken Joh.5 vers 28

Christus regeert voor eeuwig Openb.11 vers 15–  TOTDAT….lees 1Kor.15 vers 24,25,28 m.a.w. eeuwig is niet eindeloos.

Jesaja 32:14, 15 De S.V. vertaalt correct: “Ofel en de wachttorens zullen tot spelonken zijn tot in der eeuwigheid…totdat over ons uitgestort wordt de Geest uit de hoge”   “Tot in der eeuwigheid” kent een “totdat” en dus een einde!De N.V. vertaalt met “voor altijd…totdat”. Waarom is er toch zo inconsequent vertaald?

Een nooit eindigende eeuwigheid?

Wat zegt het Nieuwe Testament zegt over eeuwig, eeuw en eeuwigheid.  Ook hier dreigt de verwarring, omdat de vertalers vrij willekeurig zijn omgesprongen met de vertaling van het Griekse woord “aioon”. Soms vertaalde men met “eeuw”, soms met “eeuwig” en soms zelfs met “wereld”. En zo loop je als bijbellezer toch gauw de kans op het verkeerde been te worden gezet. Bij “eeuw” denkt men aan een periode van meestal honderd jaar. Eeuwigheid doet denken aan wat nooit is begonnen en ook nooit zal eindigen. De vertaling van “aioon” met “wereld” is zonder meer misleidend, omdat het Griekse woord voor wereld “kosmos” is.

Hoe nu aan die verwarring te ontkomen?

Men zou kunnen kiezen voor het onvertaald laten van het woord “aioon”. De bijbelvertalers hebben vaak de voorkeur gegeven aan het woord “eeuw”. Dan moeten we natuurlijk de gedachte loslaten, dat zo’n eeuw honderd jaar duren zal. Het bijvoeglijk naamwoord “aionios” vertalen we dan met “eeuwig”, zoals dat in de meeste vertalingen ook gebeurt. Zouden we vertalen met “eeuwigheid” dan zitten we weer met het probleem, dat men daarbij denkt aan eindeloosheid.

We gaan nu een aantal bijbelwoorden na en vertalen aioon met eeuw/ eeuwigheid:

Efeze 2:7 “ om in de komende eeuwen/ eeuwigheden”.  Er blijken dus nog eeuwigheden aan te komen. Zou dat mogelijk zijn, als er aan de eeuwigheid geen einde kwam?

Colosse 1:26 “het geheimenis, dat eeuwen/ eeuwigheden en geslachten lang verborgen is geweest, maar thans geopenbaard is aan zijn heiligen”. Die eeuwigheden, waarin dat geheim verborgen was, waren in de dagen van Paulus dus al voorbij. Eeuwigheden, die voorbij zijn??

Efeze 2:2 “overeenkomstig de loop van deze wereld”. Hier vind je een voorbeeld van incorrecte vertaling. “Aioon” wordt hier plotseling vertaald met “loop” zonder dat daar aanleiding voor is. Men had consequent moeten vertalen “overeenkomstig de eeuw/ eeuwigheid van deze wereld.”  De bijbellezer begrijpt dan meteen, dat hier niet eindeloosheid wordt bedoeld. (In Hebreeën 1:2; 11:3 en 1 Korinte 1:20 wordt “aioon” vertaald door “wereld”. Zo wordt het moeilijk om tot een goed verstaan van het begrip “aioon” te komen.)

Matteüs 24:3 “de voleinding van de wereld”. De lezer krijgt de indruk, dat er gevraagd wordt naar het einde van de wereld. Maar er wordt naar het einde van de aioon (de eeuw/ eeuwigheid) gevraagd. Kan een eeuw/ eeuwigheid dan voleindigd worden? Inderdaad, Gods Woord is daar duidelijk over. Voorbeelden daarvan vind je in Matteüs 28:20: “En zie, Ik ben met u al de dagen tot aan de voleinding der wereld”, zo vertaalt de N.V.Maar er staat: tot de voleinding der eeuw/ eeuwigheid”.  Ook in 24:3; 13:39, 40, 49 werd het woord aioon vertaald met wereld. En waarom? Is het omdat men geen raad wist met een eeuwigheid, die voleinding  kent? Immers, hoe kan dat, wat voleindigd wordt, eindeloos voortduren? Zou men met eeuwigheid hebben vertaald, dan zou er voor heel wat lezers onzin hebben gestaan. Namelijk voor die lezers, die niet op de hoogte zijn van het feit, dat de eeuwigheid heel dikwijls (en misschien wel altijd) in de bijbel de betekenis heeft van een periode, die een begin en een einde kent.

Efeze 6:12 spreekt van de “duisternis van deze eeuw”. (S.V.) (van deze aioon / eeuwigheid) Zal deze duistere eeuwigheid nooit ophouden?

1 Corinte 2:6 Ook hier lezen we van deze eeuw.  Vers 7 “de verborgen wijsheid Gods, die God van eeuwigheid voorbeschikt heeft”. Er staat in het Grieks “pro toon aioon”, dat is “vóór de aioon”. Er is blijkbaar aan de eeuwigheid, waarvan hier sprake is, het een en ander voorafgegaan. (merk op, dat “aioon” in vers 6 vertaald wordt met eeuw en in vers 7 met eeuwigheid.)

Galaten 1:4 spreekt niet van een tegenwoordige boze wereld, maar van de “tegenwoordige boze eeuw”. Weer werd aioon vertaald met wereld i.p.v. met eeuwigheid. Het is goed bijbels te denken en te beseffen, dat wij nu in een eeuw /eeuwigheid leven, die niet alleen boos is, maar die ooit een begin had en die eenmaal zal eindigen. En het waren de discipelen, die aan de Here Jezus Christus vroegen naar het einde van deze eeuw in Matteüs 24:3.

Veronderstel, dat eeuwig altijddurend zou betekenen of eeuwigheid een nooit eindigende periode, hoe onlogisch zou het dan zijn om in de bijbel te lezen Hebreeën 6:5 van een toekomende eeuwigheid / eeuw; in 2 Timoteüs 1:9 van vóór eeuwige tijden, waarvan we ook lezen in Titus 1:2. En wat te denken, als we lezen in Mattheüs 13:39 “de oogst is de voleinding der aioon” (dat is de eeuw en niet de wereld)?

Tot zover een aantal voorbeelden uit het Nieuwe Testament, die ons de eindigheid van de “aioon”, de eeuw, de eeuwigheid leren.