Herfst, genoeg om over na te denken. Deel 1

Herfst, genoeg om over na te denken.

Door Joop Neven

Misschien is de herfst wel de mooiste tijd om even stil te staan. Wat je er ook verder van zou kunnen zeggen, voor mij heeft de herfst altijd iets fascinerends. De bomen, wier bladerdak zich tooit met een rode gloed …
En wat denk je, wat voel je, als het herfst wordt? Hoe beleef je dan de dagen? Het is net of de herfst een eigen taal spreekt. De taal van storm en de stilte.
Herfst, tijd om te wandelen door het bos, om te luisteren naar de wind in de bladeren. Het is goed om af en toe te kijken en te luisteren naar de natuur. Zo kom je weer tot jezelf en ook weer wat dichter tot de natuur en de gewone stille dingen van het leven. Want het leven kan een mens zo voortjagen. Vaak zijn we geneigd om ons zorgen te maken over de dag van morgen. Maar zegt de Bijbel, na de avond komt er een nieuwe morgen. De dagen en de tijden volgend elkaar steeds weer op. Voorjaar, zomer, herfst, winter, al eeuwen een vast patroon. Een prachtige beeld van de trouw van God. De oude schepping die op weg is naar een nieuwe schepping waar iedereen zo naar verlangt.

Een predikant zei eens; ”Soms zitten we in de schemering, maar we zijn op weg naar de Zonsopgang”. Schemering bevindt zich tussen licht en donker, in de Hebreeuwse taal heet het “tussen de twee avonden”. De eerste woorden van de Bijbel beginnen, “er zij licht” dat vind je ook weer terug bij Johannes in het eerste hoofdstuk. “Het waarachtige licht, dat ieder mens verlicht, was komende in de wereld” {Joh.1:9}. Licht is het genadige licht. Het is het Licht waarin de mens kan leven.

Herfst: toch maar even genieten van de bossen met zijn prachtige kleurenpalet.

Of denken aan, dat de herfst symbool staat voor het vergankelijk leven, maar dat er onvergankelijk leven wacht.

Of denken aan, dat de schepping niet wacht op het einde, niet op het moment dat het doek valt, maar op het moment dat het doek opengaat.

Of denken aan, dat heel de schepping in hope is, die in verwachting is, die uit ziet naar de bevrijding. Dat zegt Paulus ook in Rom.8: 22,23 ‘Want wij weten, dat tot nu toe de ganse schepping in al haar delen zucht en in barensnood is. En niet alleen zij, maar ook wijzelf.
De hele schepping ziet uit naar de bevrijding, als je dat loslaat, wat heb je dan nog te verwachten?

Herfst, genoeg om over na te denken.