Wij verkeren op vele wijzen in ballingschap
Door dr. K.D Goverts
Wij verkeren op vele wijzen in ballingschap als mens – als volk – als volkerenwereld
Mogen we denken aan het woord van Job 37, 21. Letterlijk vertaald: En nu: zij zien het licht niet. Lichtglans is HIJ in de hemelen
Dit is onze troost, onze vaste grond in de donkere tijden: ook al zien we soms [vaak] het licht niet, Lichtglans is HIJ. Letterlijk: bahir hu’ בהיר הוא Glans is Hij, in de luchten, ba -shechaqim בשחקים
Moge dit ons baken zijn, ons Lighthouse, onze Vuurtoren in de nacht: Zijn welbehagen is de Bron van alle leven, van alle genade, van alle licht, van alles wat was en is en worden zal.
Zijn welbehagen is gepolijst: het is gaaf, afgerond. Niet een gedachte die nog wat ruw is en ongevormd; integendeel: een Goddelijke Gedachte, die een en al wijsheid is, een en al inzicht, een en al klaarheid;
Zijn welbehagen is één: zoals een gepolijst houtwerk is, geen splinters, geen brokstukken, geen fragmenten, maar één en al, één complete beeltenis. Als een beeldhouwwerk, een totaliteit, van ’aleph tot taw – van א tot ת
En את – dat is ’et – de eerste en de laatste letter in één woord. Dat is het woord dat vaak voorkomt om aan te geven: nu komt er een object, in de grammatica een lijdend voorwerp, de nota accusativi, de aanduiding van het object in de zinsbouw. Zo in de eerste zin van Genesis: beree’shit bara’ ’Elohim ’et ha-sjamajim we’et ha’aretz בראשית ברא אלהים את השמים ואת הארץ en dat woord ’et את is, zo zegt de middeleeuwse Joodse wijsheid: ’et is symbool Het is symbool van Hem, de Christus, die de alpha is en de omega; de ’Aleph en de Taw.
Hij is onze ’Aleph א – ons Begin
Alle begin is in Hem,
Alle begin is vanuit Hem
als wij het gevoel hebben dat we aan het eind zijn: Hij is Begin le Dieu de tous les commencements, zegt Elie Wiesel: de God van alle aanvangen de Hinde van de Dageraad, zoals Psalm 22 zingt ’Ajjèlet ha Shachar איּלת השחר
Comments (0)