Adam zonder alef is bloed
Door dr. K.D Goverts
‘Adam begint met een alef. Laat Ons ‘adam maken. De rabbijnen zeggen: In ‘adam zit ook iets van ‘adammèh, ik zal gelijken op. De mens is degene die gelijkt op God. Maar als je nu bij ‘adam de alef, de eerste letter, weghaalt, houd je dam over en dat woord betekent: bloed. Dus als de mens gezondigd heeft, raakt hij de alef, de eenheid, kwijt. Hij houdt dan alleen maar vlees en bloed over. Dan lijkt hij niet meer op God, dan is het alleen nog maar bloed, dat het natuurlijke leven symboliseert. Het goddelijke is verdwenen en hij is geworden tot dam, tot bloed.
Mijn leermeester zei: Neem een letter van het alfabet en denk daarover na, net zolang tot de schors van het woord openbreekt, om te komen tot die oorspronkelijke adem. Over een letter nadenken totdat je komt bij het innerlijke bewegen van het schrift. Laat mij het horen, laat mij het aanraken. Waar bent Ù in die letters? ‘Adam, de natuurlijke mens dam, is alleen maar bloed. De mens wacht totdat die goddelijke alef er weer voor geplaatst wordt. De verlossing is, dat God komt en zegt: Ik zal mijn letter zetten voor jouw naam. Ik zet mijn letter er wel voor en op die manier ben je weer wat je eigenlijk bedoeld bent te zijn. Dat is dan de eigenlijke verlossing, dat is het terugkomen uit de ballingschap.
Als je dam bent, als je bloed bent, ben je in feite in ballingschap. Je bent jezelf kwijt en je bent God kwijt. Je bent in de vervreemding, je bent een vreemdeling, een zwerver. Zwervend in de wereld van aarde en materie, zwervend in de wereld van het bloed. Daar geldt ook de wet van het bloed, van het bloed vergieten en het recht van de sterkste.Als God komt en zegt: Ik zal mijn letter voor jouw naam zetten – de alef, waar die twee jods in zijn en de wav die ze verbindt en waar die goddelijke naam in verborgen zit, de 26 – dan kom je in die andere wereld en word je eindelijk terechtgebracht.
Comments (0)